کشدار شدن فشار یک تروماست؟

گیر افتاده بودم تو یه اتاق چند در چند. از اون گیر افتادنایی که میتونی درو باز کنی و بری بیرون. و میتونی زنگ بزنی بقیه هم بیان داخل. یه گیر افتادن بی‌معنی. یه چندتا کنسرو و تن هم کنارم که از گرسنگی نمیرم.
یه تن بر میدارم.
درش از این آسان‌بازشوها نیست.
در باز کن کنسرو ندارم.
از دم در دوتا کلوخ بر میدارم.
خیلی سفته درش.
با بدبختی همه محتویاتش خالی میشه تو ظرف.
بعد حدود یه ساعت کشتی گرفتن باهاش و ضربه‌های محکم.
میرم یوتیوب.
«چگونه بدون درباز کن، در باز کنیم.»
پاسخ.
 «قاشقو سفت به حاشیه‌ش بکشید.
تکرار کنید.
تکرار کنید.
تکرار کنید.»

دوتا مساله هست.
اولا اینکه مهم نیست درِ تن چقدر سفت و سخت باشه. تداوم فشار بالاخره سوراخش میکنه.
دوما اینکه راه نفوذ، حاشیه‌ی دره. نقطه قابل نفوذترشه.

مطمئن نیستم ولی فک کنم مهندسای مکانیک به این کرمی که قاشق میریزه رو ظرف تن میگن  «تنش» و به اون تسلیم شدن ظرف میگن «خستگی». پس اگه درست باشا فرضم، به کل داستان باید بگن «تداوم تنش خستگی به‌وجود میاره».
یه دوست مهندسی‌مکانیک‌خوانده داشتم که یه بار گفت:
+ دیدی قطره‌های آب که میریزن قطره قطره، بعد یه مدت سنگو سوراخ میکنن یا تراش میدن؟
- آره
+ چرا مجاری ادرار این شکلی نمیشن؟ شدت آبش که بیشتره، استحکامش هم اندازه سنگ نیست.
- سوال خوبیه